Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Πονα
πείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες:
εκείνη του Ποσειδώνος και
εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded
από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη
από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδου?
? εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θε?
?ς με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.
